เพื่อนสนิท ... ก็คือ เพื่อนธรรมดาๆ คนนึงที่ดันสนิทกันมากกว่าเพื่อนธรรมดาๆ ทั่วๆ ไป ซึ่งมันก็ต้องมีอะไรหลายๆ อย่าง ที่คล้ายๆ กับเรามากกว่าเพื่อนคนอื่น ถึงจะมาสนิทกันได้
บางทีอาจไม่ใช่นิสัย...บางทีอาจไม่ใช่หน้าตา...บางทีอาจไม่ใช่ฐานะ...บางที อาจไม่ใช่ระดับความรู้ ...
แต่มันอาจจะมีอะไรบางอย่างที่ต้องเป็นมันคนนี้เท่านั้นที่มี . . .
* บางครั้ง...เราก็ไม่ไป ที่ที่เราอยากไป เพียงเพราะว่า มันไม่มีมันไปด้วย
บางครั้ง... นั่งเงียบอยู่ได้ตั้งนาน แต่แค่เห็นหน้ามัน น้ำตาที่กลั้นไว้แทบตาย กลับทะลักออกมาได้จนหมด
บางครั้ง ... ถ้ามีเสียงหัวเราะของมันด้วย เราจะหัวเราะได้ดังกว่านี้
บางครั้ง ... ร้อยคำปลอบใจของใครก็ไม่รู้ ยังอุ่นใจไม่เท่ามือมันที่แค่ตบเบาๆ ที่หัวไหล่ บอกเป็นนัยๆ ว่า ฉันยังอยู่ตรงนี้.............
เ ร า ไ ม่ ไ ด้ เ ป็ น แ ค่ เ พื่ อ น . . . แ ต่ เ ร า เ ป็ น ตั้ ง เ พื่ อ น ต่ า ง ห า ก
เพราะเพื่อนมีความสำคัญมากๆ ... มากจนบางคนแยกไม่ออก เอาไปเปรียบเทียบกะแฟน ว่าอะไรสำคัญกว่ากัน ทั้งๆ ที่มันคนละเรื่องกันเลย ..........
* แต่เมื่อเวลาที่เราอยู่ในห้วงของความรัก ... เพื่อน จะกลายเป็นส่วนเกินของโลกส่วนตัวเราทันที เวลาที่จะกลับมานึกถึงมันได้อีกที ... ก็ตอนที่อกหักนู่นแหละ ก็เคยคิดเหมือนกันนะ ถ้าเราเป็นมัน จะรู้สึกยังไง ???
เวลาที่กำลังมีความสุขในห้วงของความรัก ก็แทบไม่ได้จะไปเที่ยวไหนกับมันเลย นานๆ ถึงจะโทรไปหาที แต่พอผิดหวัง พอเจ็บตัวขึ้นมา นาทีนั้นอยากกดโทรศัพท์ไปหามันก่อน อยากให้มันรับโทรศัพท์ก่อน ซึ่งบางทีมันนอนไปแล้ว ก็จะไล่มันให้กลับไปนอนเหอะ ไม่ต้องตื่นขึ้นมาฟังเรื่องราวใดๆ ทั้งนั้น ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แค่มันรับโทรศัพท์ ก็พอแล้ว แบบนี้ล่ะมั้งที่เค้าว่า
... เพื่อน...คือคนที่สามารถนั่งอยู่ด้วยกันโดยไม่พูดอะไรสักคำ แต่ลุกจากกันไปได้เหมือนคุยกันไปนับล้านคำ แต่แทนที่มันจะด่าว่าอกหักแล้วค่อยนึกถึงเพื่อน ... กลับกลายเป็นว่า "มึงรู้ไหมว่ากูดีใจแค่ไหน ที่เวลามึงเสียใจ ... กูเป็นคนแรกที่มึงนึกถึง"
... เพื่อน...คือคนที่เมื่อเราสุข เราไม่เห็นมันอยู่ในสายตา แต่เป็นคนไม่มีวันปล่อยให้เราล้มลง ไม่ว่าเราจะเจ็บมาจากไหน - - - - ล อ ง คิ ด ดู ซิ ว่ า เ ร า พ บ เ พื่ อ น แ บ บ นี้ รึ ยั ง - - - -
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment